[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรขานาง[/url][/color][/size][/b]
ขานาง Homalium tomentosum (Vent.) Benth.บางถิ่นเรียกว่า ขานาง (ภาคกึ่งกลาง จังหวัดเชียงใหม่ จันทบุรี) ขางนาง คะนาง (ภาคกลาง) ค่านาง วัวด (จังหวัดระยอง) ช้างเผือกหลวง (จังหวัดเชียงใหม่) แซพลู้ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) ปะหง่าง (ราชบุรี) เปลือย (จังหวัดกาญจนบุรี) ยุ่ยค่ะนาง เปื๋อยนาง (จังหวัดอุตรดิตถ์) เปื๋อยค่างไห้ (ลำปาง) ลิงง้อ (จังหวัดโคราช) แลนไฮ้ (ลาว-แม่สอด)
ต้นไม้ ขนาดกึ่งกลางถึงขั้นใหญ่ ผลัดใบ 15-30 ม. ลำต้นกลมตรง เปลือกลางเรียบ สีขาวหรือสีเทาอ่อน ที่โคนต้นมีพูพอน ใบ โดดเดี่ยว ออกเวียนสลับกับช่วงท้ายๆกิ่ง รูปไข่กลับ ถึงรูปไข่กลับแกมขอบขนาน กว้าง 4-7 ซม. ยาว 10-15 เซนติเมตร ปลายใบกลมมน หรือ เป็นติ่งแหลม โคนสอบแคบ โคนสุดมน ขอบของใบจะมนตื้นรวมทั้งห่างๆด้านล่างมีขนสากหนาแน่น เส้นใบมีโดยประมาณ 12 คู่ เกือบจะขนานกัน ก้านใบอ้วนสั้น ยาว 1-3 ซม. ดอก เล็ก สีเขียว ออกเป็นช่อยาวตามง่ามใบ
สมุนไพร ช่อดอกยาว 10-35 เซนติเมตร แขวนลง ไม่มีก้านดอก ติดเป็นกระจุกๆเวียนกันบนแกนดอกกลุ่มละ 2-3 ดอก เป็นดอกบริบูรณ์เพศ กลีบเลี้ยงเชื่อมกันเป็นรูปกรวย มีขน ปลายแยกเป็น 5-6 แฉก กลีบดอกไม้ติดอยู่ในท่อกลีบเลี้ยง กลีบดอกไม้แต่ละกลีบจะมีเกสรเพศผู้ติดอยู่ ก้านเกสรยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร รังไข่มี 1 ช่อง ผนังรังไข่ใกล้กับผนังข้างในของท่อกลีบเลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียมี 2-3 อัน แยกจากกัน หรือ ชิดกันเพียงเล็กน้อยที่โคนก้าน ผล เล็ก ยาวโดยประมาณ 3 มิลลิเมตร เป็นประเภทผลแห้งแก่ไม่แตก ภายในมีเพียง 1 เมล็ด
นิเวศน์วิทยา: ขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วๆไป ความสูง 50-300 มัธยม
สรรพคุณ : ราก น้ำต้มรากเป็นยาฝาดสมาน
Tags : สมุนไพร