[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/u]กะทัง[/url][/b]
กะทัง Litsea monopetala Pers.บางถิ่นเรียก กะทัง (ภาคใต้) พอเพียงครั้ง (นครศรีธรรมราช) โพหน่วย มุหมู (กะเหรี่ยง-จังหวัดกาญจนบุรี) เมาะโม (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ยุ๊กเยา (แพร่) สะหมี่ (ชัยภูมิ) หมี (จันทบุรี) หมีตุ้ม หมีโป้ง (จังหวัดเชียงใหม่) อีเหม็น (ภาคเหนือ)
สมุนไพร ไม้ต้น ขนาดเล็ก หรือ ไม้พุ่ม สูง 6-13 ม. แขนงออกจะใหญ่ มีขน ใบ เดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปขอบขนานแคบ รูปไข่ หรือ รูปไข่กลับ ขนาดของใบแตกต่างมาก มีความยาวตั้งแต่ 5-41 ซม. ปลายใบมน กลม หรือเป็นติ่งแหลม โคนใบแหลม กลม หรือเว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบของใบเรียบ ด้านบนเกลี้ยงเป็นมัน ข้างล่างมีขน ใบแห้งเป็นสีน้ำตาล เส้นใบมี 5-10 คู่ เส้นใบย่อยเห็นชัดทางข้างล่างของใบ ก้านใบยาว 1.2-2.5 เซนติเมตร ดอก สีเหลืองอมเขียว ออกตามง่ามใบเป็นช่อกระจุกแบบซี่ร่ม ช่อหนึ่งมีประมาณ 5-6 ดอก ก้านช่อสั้น มีใบตกแต่ง 4-5 ใบ กลีบรวมโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5-6 กลีบ ขอบกลีบมีขน เกสรเพศผู้มี 9-13 อัน ก้านเกสรมีขน ผล รูปรี หรือ ค่อนข้างจะกลม ยาว 5-7 มม. มีกลีบรวมเป็นฐานรองรับ เมื่อสุกมีสีน้ำเงินอมดำ ผิวเป็นมัน
นิเวศน์วิทยา : พบขึ้นใกล้ลำธาร ในป่าเบญจพรรณทั่วไปสรรพคุณ : ต้น เปลือก เป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องเดินและก็บำรุงธาตุ ผงบดจากเปลือกต้นใช้ตำเป็นยาพอกแก้เมื่อย บวมช้ำ แก้ปวดรอยแผล หรือ กล้ามทำงานหนัก รวมทั้งยังคงใช้พอกขาสัตว์แก้กระดูกเดาะหรือหัก