ปลาร้าปลาแดกเป็นอาหารทำด้วยปลาหมักกับเกลือ ปลาที่ใช้มากมายคือปลาสร้อยและปลากระดี่ แต่ว่าบางทีอาจใช้ปลาช่อนได้ ทำเป็นโดยการเอาปลามาล้างน้ำให้สะอาด ขอดเกล็ดออก ตัดศรีษะแล้วเอาไส้ออก แล้วล้างให้สะอาด ถ้าปลาตัวโตก็ให้หั่นเป็นชิ้นเล็กๆตามอยากได้ ผสมกับเกลือใช้เกลือ ๑ ส่วนต่อปลา ๒ ส่วน คลุกเคล้าจนเข้ากันดี บรรจุในไห อัดให้แน่น เอาไผ่ขัดตรงปากไห หมักไว้ ๒-๓ วัน แล้วจึงเอาออกมาล้างน้ำให้สะอาด ผึ่งไว้ให้หมาด ผสมกับรำข้าวหรือข้าวคั่วที่บดละเอียด เติมเกลือเม็ดละเอียดๆอีกเล็กน้อย ใส่ในไห อัดให้แน่นเหมือนกันกับคราวแรก หมักไว้ ๑-๒ เดือน ก็จะได้ปลาแดก ปลาร้าที่เพิ่มรำข้าวลงไป เรียก ปลาแดกรำ (ใช้ปลา ๑ ส่วนต่อปลา ๒0 ส่วน โดยความจุ) ส่วนปลาร้าที่เติมข้าวคั่วลงไปเรียก ปลาร้าข้าว (ใช้ข้าวสารที่คั่วให้เป็นสีน้ำตาลแล้วบดอย่างระมัดระวัง ๑ส่วนต่อปลา ๔0 ส่วนโดยความจุ)
กรุ๊ป{ตุบาทกลุ่มจเหม็นตุบาท (Superclass Tetrapoda) เป็นกลุ่มสัตว์ที่มี ๔ ขา บางทีอาจเป็นแขน ขา หรือรยางค์ ลางจำพวกรยางค์อาจลดรูปลง เหลือเพียงร่องรอยให้เห็น (เช่น งู) หัวใจ มี ๓-๔ ห้อง หายใจด้วยปอด ลางจำพวกบางทีอาจหายใจอีกทั้งทางปอดและก็ทางผิวหนัง (เป็นต้นว่า กบ) เส้นประสาทสมองมี ๑0-๑๒ คู่ แบ่งออกเป็น ๔ชั้นเป็นชั้นสัตว์สะเทินน้ำ สะเทินบก ชั้นสัตว์เลื้อยหรือคลาน ชั้นสัตว์ปีก และชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url][/url][/color] ชั้นสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก (class Amphibia) สัตว์ชั้นนี้มักถูกเรียกไม่ถูกเป็น “สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ” คำ amphibian มาจากคำว่า amphi แปลว่าร่วมกัน หรือทั้งสอง กับคำ bios แสดงว่าชีวิต หมายคือการมีชีวิตอยู่สองแบบ เป็นอีกทั้งบนบกและในน้ำ ไม่ใช่ครึ่งเดียวอยู่บนบก อีกครึ่งอยู่ในน้ำ สัตว์ชั้นนี้มีชีวิตในทีแรกๆตั้งแต่ระยะไข่จนถึงตัวอ่อนอยู่ในน้ำ หายใจด้วยเหงือก ถัดมาก็เลยเปลี่ยนรูปร่างขึ้นไปอยู่บนบก หายใจทางปอดแล้วก็/หรือทางผิวหนัง ผิวหนังไม่มีเกล็ด มีต่อมสร้างเหมือกให้ผิวหนังชื้นแฉะแล้วก็ลื่น หัวใจมี ๓ ห้อง บน๒ ห้อง ข้างล่าง ๑ ห้อง เป็นสัตว์เลือดเย็น (เป็นไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิของร่างกายได้ด้วยตัวเอง อุณหภูมิจะเปลี่ยนไปตามสิ่งแวดล้อม) สืบพันธุ์ข้างนอก ผิวหนังของสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกและก็ชุ่มชื้น ไม่สามารถที่จะเก็บความเปียกชื้นเอาไว้ได้นาน มีต่อมแล้วก็เส้นเลือดฝอยมากไม่น้อยเลยทีเดียว ผิวหนังที่มีลักษณะบางและชื้นเช่นนี้ ช่วยทำหน้าที่แลกเปลี่ยนเปลี่ยก๊าซ สัตว์พวกนี้จึงจึงควรอยู่ใกล้น้ำ มีเพียงแต่ส่วนน้อย
วงจรชีวิตของสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกวงจรชีวิตของสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกเริ่มต้นจากตัวผู้แล้วก็ตัวเมียที่โตเต็มวัยจับคู่กันออกไข่แล้วก็น้ำกามออกมาผสมกัน ไข่ของสัตว์เหล่านี้มักมีวุ้นใสหุ้มห่ออยู่ข้างนอกเพื่อคุ้มครองอันตรายอันอาจกำเนิดกับสิ่งที่มีชีวิตภายใน เมื่อฟักออกเป็นตัวอ่อน เรียก ลูกอ๊อด จะหายใจด้วยเหงือก ในระหว่างการเติบโตจะมีการสร้างอวัยวะต่างๆอาทิเช่น ปาก ช่องหู ขา ส่วนหางรวมทั้งเหงือกนั้นหดหายไปก่อนที่จะขึ้นมาอยู่บนบกด้วยรูปร่างที่เหมือนตัวคุณพ่อกับคุณแม่ เพียงแค่นั้นที่สามารถปรับนิสัยให้อยู่ได้ในที่แล้ง เช่น ในทะเลทราย แต่ส่วนใหญ่เมื่ออยู่กลางแดดหรือในที่แห้งแล้ง ก็จะตายในเวลาไม่นานนัก สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกที่ใช้ประโยชน์ทางยามีหลายแบบ ดังเช่นว่า คางคก จงโคร่ง
