พิมพ์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.
1 ชั่วโมง 1 วัน 1 สัปดาห์ 1 เดือน ตลอดกาล
เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

[ณเดช2499]

สมุนไพรลำพันแดง
ลำพันแดงเป็นเหง้าแห้งของพืชทะเล ซึ่งเป็นของกินของปลาพะยูน รางถิ่นเรียบรำพัน หัวงอสมุทร ว่านน้ำทะเล ด้วยเหตุว่ามีใบเสมือนต้นหัวงอหรือ ว่านน้ำ หญ้าชะเงาใบยาวหรือต้นหญ้าพะยูน มีชื่อสามัญว่า sea acorus พืชที่ให้ลําพันแดงนี้กำเนิดในสมุทรรอบๆที่น้ำไม่ลึกนักต้นสูงรอบๆน้ำยาว  ๒ เมตรมีชื่อพฤกษศาสตร์ว่าEnhalus acoroides (I.f) Rovle ในตระกูลHydro-Charitaceae หนอนอยู่ในประเทศไทยพบได้บ่อยที่ทะเลจังหวัดตรังจังหวัดระยองเมืองจันท์และจังหวัดตราด พืชประเภทนี้เป็นพืชใต้น้ำอายุยาวนานหลายปีลำต้นเป็นเหง้าใหญ่แข็งมีเศษไม้ยาว ซึ่งเป็นส่วนของเส้นกึ่งกลางใบเหลือติดอยู่เต็มไปหมดทำให้ มีลักษณะคล้ายกับขนหางหมูหนังสือเรียนรางเล่มจึงเรียกรำพันหางหมูมีรากใหญ่แข็งแรงยึดดินไว้แน่น ใบเป็นใบเลี้ยงโดดเดี่ยวแทงขึ้นจากเหง้ามี ๒-๗ใบเป็นแถบยาวกว้าง ๒ ถึง ๖ ซม.ยาว ๗๐ ถึง ๑๔๐ ซม.มีกาบหุ้มห่อที่โคนใบ มีเส้นใบ ๑๓-๑๔ เส้นขนานไปตามความยาวของใบ ดอกแยกเพศรวมทั้งแยก ตัวอ้นกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อดอกย่อยมีขนาดเล็กมีใบประดับใหญ่ ๒ ใบ ก้านดอกยาว ๕-๑๐เซนติเมตร มีดอกเพศผู้ที่ยังอ่อนอยู่เยอะมากๆ ติดอยู่รอบแกนกลางด้านในแต่งแต้มเมื่อแก่จะหลุดไปบานที่ผิวน้ำจะบานกระดกลงด้านล่างมีกลีบเลี้ยงและกลีบอย่างละ ๑ กลีบมีเกสรเพศผู้ ๓ อัน ดอกเพศภรรยามีขนาดใหญ่ กว่าก้านดอกยาวมากมายส่งดอกให้มารุ่งเรืองที่ผิวน้ำมีใบประดับใหญ่ ๒ใบมีกลีบเลี้ยงรวมทั้งกลีบอย่างละ 3๓กลีบรังไข่มี ๑ ช่องดอกเพศภรรยาเมื่อได้รับการผสมเกสรที่ผิวน้ำแล้วก้านดอกจะหดสั้นเข้าดึงให้ผลไปเจริญก้าวหน้าใต้น้ำผลมีขนาดใหญ่รูปไข่ยาวราว ๗เซนติเมตร เปลือกนอกมีขนแข็งๆสีดำเยอะๆข้างในมีเม็ด๘-๑๔ เมล็ด

ตำราเรียนคุณประโยชน์
ยาโบราณว่าลำพันแดงมีรสเค็มเฝื่อนมีคุณสมบัติเป็นยาขับและก็ถ่ายน้ำเหลืองเสียขับลมในไส้ ลำพันแดงเป็นเหง้าแห้งของพืชทะเลประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นของกินของปลาพะยูน รางถิ่นเรียบรำพัน หัวงอสมุทร ว่านน้ำทะเล เพราะมีใบเหมือนต้นหัวงอหรือ ว่านน้ำ ต้นหญ้าชะเงาใบยาวหรือต้นหญ้าพะยูน มีชื่อสามัญว่า sea acorus พืชที่ให้ลําพันแดงนี้กำเนิดในทะเลรอบๆที่น้ำไม่ลึกนักต้นสูงรอบๆน้ำยาว  ๒ เมตรมีชื่อพฤกษศาสตร์ว่าEnhalus acoroides (I.f) Rovle ในสกุลHydro Charitaceae หนอนอยู่ในประเทศไทยพบมากที่ทะเลจังหวัดตรังจังหวัดระยองเมืองจันท์และก็ตราด พืชจำพวกนี้เป็นพืชใต้น้ำอายุนับเป็นเวลาหลายปีลำต้นเป็นเหง้าใหญ่แข็งมีเศษไม้ยาว ซึ่งเป็นส่วนของเส้นกลางใบเหลือติดอยู่เต็มไปหมดทำให้ มีลักษณะคล้ายกับขนหางหมูตำรารางเล่มก็เลยเรียกรำพันหางหมูมีรากใหญ่แข็งแรงยึดดินไว้แน่น ใบเป็นใบเลี้ยงเดี่ยวแทงขึ้นจากเหง้ามี ๒-๗ใบเป็นแถบยาวกว้าง ๒ ถึง ๖ เซนติเมตรยาว ๗๐ ถึง ๑๔๐ ซม.มีกาบห่อหุ้มที่โคนใบ มีเส้นใบ ๑๓-๑๔ เส้นขนานไปตามความยาวของใบ ดอกแยกเพศและแยก ตัวอ้นกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อดอกย่อยมีขนาดเล็กมีใบเสริมแต่งใหญ่ ๒ ใบ ก้านดอกยาว ๕-๑๐เซนติเมตร มีดอกเพศผู้ที่ยังอ่อนอยู่เยอะๆ ติดอยู่รอบศูนย์กลางข้างในเสริมแต่งเมื่อแก่จะหลุดไปบานที่ผิวน้ำจะบานกระดกลงล่างมีกลีบเลี้ยงรวมทั้งกลีบอย่างละ ๑ กลีบมีเกสรเพศผู้ ๓ อัน ดอกเพศเมียมีขนาดใหญ่ กว่าก้านดอกยาวมากส่งดอกให้มาก้าวหน้าที่ผิวน้ำมีใบแต่งแต้มใหญ่ ๒ใบมีกลีบเลี้ยงรวมทั้งกลีบอย่างละ 3๓กลีบรังไข่มี ๑ ช่องดอกเพศภรรยาเมื่อได้รับการผสมเกสรที่ผิวน้ำแล้วก้านดอกจะหดสั้นเข้าดึงได้ผลไปก้าวหน้าใต้น้ำผลมีขนาดใหญ่รูปไข่ยาวราว ๗ซม. เปลือกมีขนแข็งๆสีดำจำนวนไม่ใช่น้อยด้านในมีเม็ด๘-๑๔ เม็ดตำราคุณประโยชน์ยาโบราณว่าลำพันแดงมีรสเค็มเฝื่อนฝาดมีคุณลักษณะเป็นยาขับรวมทั้งถ่ายน้ำเหลืองเสียขับลมในไส้