มะไฟมะไฟ Baccaurea ramiflora Lour.ชื่อพ้อง B. sapida (Roxb.) Muell. Arg.บางถิ่นเรียกว่า มะไฟ (ทั่วๆไป) แซเครือแซ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ผะยิ้ว (เขมร-สุรินทร์) สัมไฟ (ใต้) หำกัง (เพชรบูรณ์).ต้นไม้ ขนาดกึ่งกลาง ไม่ผลัดใบ สูง 13-17 มัธยม ตามยอด และก็ปลายกิ่งอ่อนมีขน. ใบ เดี่ยว เรียงสลับกัน รูปรีปนรูปหอก รูปหอกกลับ หรือ รูปไข่กลับ โคนใบแหลม ขอบของใบเรียบ หรือ หยักตื้นๆไม่บ่อยนัก; ปลายใบเรียวแหลม กว้าง 4.5-8 ซม. ยาว 10.5-22 ซม. เส้นกิ่งก้านสาขาใบมี 5-8 คู่ ด้านล่างนูน ไม่มีขนทั้งสองด้าน เนื้อใบออกจะบาง ก้านใบยาว 1.5-6 ซม. ดอก ออกเป็นช่อยาวๆตามง่ามใบ รวมทั้งตามกิ่งที่ไม่มีใบ สีเหลือง
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/b][/url] ดอกเพศผู้ และก็ดอกเพศภรรยา ส่วนใหญ่อยู่ต่างต้นกัน ส่วนน้อยที่อยู่บนต้นเดียวกัน ช่อดอกมีขน. ดอกเพศผู้ ออกเป็นช่อยาว 5-7.5 ซม. ใบประดับรูปหอก กว้าง 2-3 มม. กลีบรองกลีบดอกไม้มี 4-5 กลีบ ขนาดไม่เท่ากัน เกสรผู้มี 4-8 อัน. ดอกเพศเมีย ออกเป็นช่อยาวมาก มีใบประดับอยู่ที่โคนก้านดอก; กลีบรองกลีบดอกไม้ขอบขนานแคบๆยาวราวๆ 1.2 ซม. รังไข่มีขน ไม่มีท่อรังไข่ ปลายเกสรแยกเป็น 2-3 อัน ข้างในมี 3 ช่อง. ผล ค่อนข้างกลม หรือ รี เส้นผ่านศูนย์กลางราวๆ 25 มม. ผิวสีเหลือง ไม่มีขน มี 1-3 เม็ด เนื้อห่อหุ้มเม็ดสีขาวขุ่น รสเปรี้ยวอมหวาน.
นิเวศน์วิทยา : ขึ้นในป่าดงดิบใกล้สายธาร ในป่าผลักใบ ขึ้นปะปนกับไผ่ และก็ปลูกกันตามสวน มีดอกโดยประมาณมี.ค..
คุณประโยชน์ : ราก น้ำต้มราก รวมกับสมุนไพรอื่นๆดื่มแก้ท้องร่วง หลังการคลอดลูก เผาไฟกินเป็นยาถอนพิษ ดับพิษร้อน ทาแก้บวม อักเสบ ต้น เปลือกทำเป็นยาใช้ภายนอก
ผู้เขียน
หัวข้อ: มะไฟ มีสรรพคุณ-ประโยชน์ สามารถเเก้บวมตามร่างได้ดี (อ่าน 521 ครั้ง)