มันสำปะหลังมันสำปะหลัง Manihot esculenta Crantzบางถิ่นเรียกว่า มันสำปะหลัง มันสำโรง สำปะข้างหลัง (กึ่งกลาง) ต้างน้อย ต้างบ้าน (เหนือ) มันตัน มันไม้ (ใต้) มันหิ (จังหวัดพังงา) อุบีกายู (มลายู-ใต้).
ไม้พุ่ม สูง 1-5 มัธยม ลำต้นมีรอยแผลใบ ทุกส่วนถ้าสับจะมียางขาวไหลออกมา รากเป็นที่สะสมของกิน มี 5-10 ราก รากที่สะสมของกินมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 3-15 เซนติเมตร ยาว 15-100 เซนติเมตร ใบ คนเดียว เรียงแบบบันไดเวียน เป็นแฉกลึกๆ3-9 แฉก แฉกรูปไข่กลับแกมรูปหอก กว้าง 1-6 เซนติเมตร ยาว 4-20 เซนติเมตร ปลายใบแหลม ขอบของใบเรียบ โคนใบสอบแคบ ด้านบนหมดจด บางโอกาสมีสีแดง ข้างล่างสีขาวนวล อาจมีขนบางส่วนตามเส้นใบ หูใบมักจะเป็นแฉกรูปหอก 3-5 แฉก ยาวประมาณ 1 เซนติเมตร ตกง่าย ก้านใบยาว 5-30 ซม. สีเขียวถึงแดงเข้ม.
สมุนไพร ดอก ออกเป็นช่อตามง่ามใบใกล้ยอด ยาว 3-10 เซนติเมตร ใบแต่งแต้มรูปยาวแคบ หล่นง่าย ดอกแยกเพศแม้กระนั้นอยู่บนช่อเดียวกัน. ดอกเพศผู้ ก้านดอกยาว 0.5-1.0 ซม. กลีบรองกลีบดอกไม้ ยาว 3-8 มม. เชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง ปลายแยกเป็นแฉกสามเหลี่ยม 5 แฉก เกสรผู้ 10 อัน เรียงเป็น 2 วง สั้น และยาวสลับกัน ก้านเกสรไม่ติดกัน อับเรณูมีขนาดเล็ก. ดอกเพศภรรยา มีขนาดใหญ่กว่าดอกเพศผู้ ก้านดอกยาว 1-2.5 เซนติเมตร กลีบรองกลีบดอก 5 กลีบ ติดกันที่โคนเพียงแค่เล็กๆน้อยๆ ยาวราว 1 เซนติเมตร รังไข่มีสัน 6 สัน ไม่มีขน ยาว 3-4 มิลลิเมตร ท่อรังไข่เชื่อมชิดกัน ปลายแยกเป็น 3 กลุ่ม แต่ละกลุ่มแยกเป็นกิ้งก้านนิดๆหน่อยๆอีกจำนวนไม่ใช่น้อย. ผล กลม มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 ซม. สะอาด มีปีกแคบๆตามแนวยาว. เมล็ด รี ยาวราวๆ 12 มิลลิเมตร
นิเวศน์วิทยา: ปลูกได้ทั่วไป เป็นพืชที่ทนแล้งก้าวหน้ามาก ชอบดินปนทราย ดินที่มีภาวะสารเลวซึ่งใช้ปลูกพืชอื่นไม่ได้และสามารถปลูกมันสำปะหลังได้ และยังสามารถปลูกสลับกับพืชอื่นได้ด้วย.
สรรพคุณ : หัวใต้ดิน ใช้ทำแป้งมันสำปะหลัง ซึ่งใช้ทำอาหาร ทำเบียร์ เตรียม glucose และก็ dextrin ใช้เป็นส่วนประกอบสำหรับในการผลิตเม็ดยา เป็นอาหารสัตว์ และใช้ผลิต ethanol ต้น มันสำปะหลังมีสองพันธุ์ด้วยกัน คือประเภทขม และก็ประเภทหวาน อย่างข้างหลังจะไม่มีพิษ ใบ ใบอ่อนต้มให้สุกกินได้ แก้โรคขาดวิตามินบี 1
