[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรไกรทอง[/url][/color][/size][/b]
ไกรทอง Erythroxylum cuneatum Kurzบางถิ่นเรียก ไกรทอง (ปราจีนบุรี จังหวัดนราธิวาส) แก่นแดง หลาบจำมูล เจตมูล (ปราจีนบุรี) ต๋านฮ้วนเป็ด (จังหวัดเชียงใหม่) พิกุลทอง (ประจวบคีรีขันธ์).
ไม้ใหญ่ ขนาดกึ่งกลาง สูง 4-15 ม. ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มไม้กลม ทึบ กิ่งมักตั้งฉากกับลำต้น กิ่งอ่อนมีรอยแผลของหูใบเกือบรอบกิ่ง เปลือกเรียบ สีน้ำตาล. ใบ รูปมน ขอบขนาน แล้วก็รูปไข่กลับ กว้าง 2-3.5 เซนติเมตร ยาว 5-10 ซม. โคนใบสอบเรียว ปลายใบมน หรือ หยักเว้าเข้าบางส่วน โดยมากกว้างกว่าทางโคน เนื้อใบครึ้ม
สมุนไพร เกลี้ยงวาว หลังใบสีเขียวเข้ม ขอบของใบสีจาง ข้างหลังสีนวล หรือ จางมากมาย สั้นแขนงใบ 7-10 คู่ เส้นมักคด แล้วก็ปลายเชื่อมติดกัน ห่างจากขอบใบเข้ามามาก เส้นใบย่อยเชื่อมติดกันเป็นร่างแห เห็นชัดทั้งยัง 2 ด้าน หูใบร่วงหลุดเร็ว แต่ว่าทิ้งรอยแผลเห็นได้ชัดตามกิ่งอ่อน. ดอก ออกลำพังๆหรือ เป็นกลุ่มตามง่ามใบ กลีบรองกลีบดอก 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ สีขาว เกสรผู้ 10 อัน โคนก้านเกสรเชื่อมชิดกันเป็นกระจัง รังไข่ภายในมี 3 ช่อง แต่ละช่องมีไข่อ่อน 1 หน่วย ท่อหลอดรังไข่มี 3 อัน. ผล กลมยาว สีเหลืองคละเคล้าแดง มีพูตามยาว 3 พู อุ้มน้ำ มีกลีบรองกลีบ รวมทั้งกระจังก้านเกสรผู้ติดอยู่กับขั้ว.
นิเวศน์วิทยา: ขึ้นทั่วไปตามป่าดิบใกล้หาดทราย และก็ป่าดิบแล้ง เหนือระดับน้ำทะเล 5-300 ม. ทั่วไป.
สรรพคุณ : ต้น เปลือกใช้เข้าเครื่องยาสำหรับบำรุงร่างกายรวมทั้งใช้เบื่อปลา
Tags : สมุนไพร