รับซ่อมแผงวงจรอิเล็กทรอนิกส์

กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ สมัครสมาชิก.

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
การค้นหาขั้นสูง  

ข่าว:

SMF - Just Installed!

ผู้เขียน หัวข้อ: สัตววัตถุ พญาเเร้ง  (อ่าน 457 ครั้ง)

กาลครั้งหนึ่ง2560

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 120
    • ดูรายละเอียด
สัตววัตถุ พญาเเร้ง
« เมื่อ: ธันวาคม 04, 2017, 07:40:37 AM »


พญาอีแร้ง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Sarcogyps  calvus  (Scopoli) จัดอยู่ในตระกูลเดียวกับอีแร้ง
คือสกุล  Accipitridae
มีชื่อสามัญว่า  red-headded vulture หรือ king vulture
แร้งเจ้าพระยา หรือ แร้งหัวแดง (ลาว) ก็เรียก นกชนิดนี้เป็นนกขนาดใหญ่ ขนาดวัดจากปลายปากถึงปลายหางยาวราว  ๘๔  ซม. ขนทั่วตัวสีดำ หัว คอ และแข็งเป็นเนื้อสีแดง มีขนอุยสีน้ำตาลออกขาว มีแถบสีขาวตรงส่วนบนของอกและก็ที่ต้นขาทั้งคู่ เมื่ออายุยังน้อยขนทั่วตัวมีสีน้ำตาล ใต้ท้องสีอ่อนกว่า แล้วก็มีลักษณะเป็นลายเกร็ด ส่วนบนมีขนสีขาวทั่วๆไป
พญาอีแร้งรังเกียจอยู่รวมกันเป็นฝูงเสมือนอีแร้งทั่วๆไป พบได้มากอยู่โดดเดี่ยวหรืออยู่เป็นคู่ รวมทั้งลวกินซากสัตว์ร่วมกับอีแร้งอื่นๆมั่นใจว่านกชนิดนี้เป็น “เจ้าแห่งอีแร้ง” จำต้องลงรับประทานซากสัตว์ก่อนชนิดอื่นๆและเลือกกินเฉพาะส่วนที่มีรสชาติดีเยี่ยมที่สุด ก็เลยเรียก“พญาแร้ง” ชอบอาศัยอยู่ตามชายป่าแล้วก็ทุ่งข้าว มีเขตผู้กระทำระจายพันธุ์กว้างมากมาย ตั้งแต่ประเทศจีน  ประเทศอินเดีย  ลงมาด้านใต้จนกระทั่งคาบสมุทรมลายู ในอดีตกาลเคยพบมากอยู่ทั่วไปในประเทศไทย มักสร้างรังอยู่บนต้นไม้สูง ตามชายเขาและนา นากแล้วหลังจากนั้น ในประเทศไทยยังพบอีแร้งดำหิมาลัย (cinereous  vulture) อันมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า  Aegypius  monachus  (Linnaeus) เป็นนกที่อพยพเข้ามายังประเทศไทยในตอนนอกฤดูสืบพันธุ์ หรือบางทีอาจเป็นนกที่หลงเข้ามา แม้กระนั้นเป็นนกหายากและมีปริมาณน้อยมาก

ผลดีทางยา
แพทย์แผนไทยตามบ้านนอกใช้หัวอีแร้งเผา ผสมเป็นยาแก้ไข้รอยดำ ไข้พิษ กระดูกอีแร้งเผาไฟเป็นเครื่องยาอย่างหนึ่งใน “ยามมหานิลแท่งทอง” (ดู  คู่มือเภสัชกรรมแผนไทย เล่ม  ๔  เครื่องยาธาตุวัตถุ) แก่ไข้พิษ ไข้รอยดำ ส่วนหางอีแร้งและก็หางกาเผาไฟ แบบเรียนโบราณมีรสเย็น เบื่อ บดผสมกวาวเครือแก้ซางชัก แล้วก็ใช้รมภูติผีแม่ซื้อที่ก่อกวนเด็กที่เป็นลมซางประเภทนี้ หากแก้เลือดเป็นพิษให้เข้า “ดีอีแร้ง” เป็นเครื่องยาอย่างหนึ่ง ดังต่อไปนี้ ยาแก้โลหิตทำพิษ เอาดีนกแร้ง เจาะไนดี แล้วเอาพริกไทยตำยัด   ใส่ให้เต็ม ตากให้แห้ง ถ้าจะแก้เลือดทำพิษ ให้ฝนกับเหล้ากินหายวิเศษฯ พระตำราปฐมจินดาร์ให้ยาหลายขนานที่เข้า “กระดูกนกแร้ง”  เป็นเครื่องยาด้วย มีอยู่ขนานหนึ่งเข้า “ศีร์ษะอีแร้ง” เป็นยากวาดซางแดงดังนี้ สมุนไพร ขนานหนึ่ง   ท่านให้เอาศีร์ษะงูเห่า  ๑  ศีร์ษะแร้ง  ๑  ศีร์ษะกา  ๑   หอยสังข์  ๑  รากดิน  ๑  ดอกบุนนาค  ๑  ดินถนำ  ๑  น้ำประสานทอง  ๑  น้ำหมึกหอม  ๑  นอแรด  ๑  เขากุย  ๑  มูลหมูรุนแรง  ๑  กฤษณา  ๑  กะลำภัก  ๑  ผลจันทร์  ๑  ดอกจันทร์  ๑  เขี้ยวเสือ  ๑  เขี้ยวจระเข้  ๑  เขี้ยวแรด  ๑  เขี้ยวหมู  ๑  กรามแรด  ๑  กล้วยกรามช้าง  ๑   รวมยา  ๒๒  สิ่งนี้ เอาเสมอภาค ทำเปณจุณ บดปั้นแท่งไว้ละลายน้ำมะนาว ปัดกวาดได้สารพันทรางทั้งผองหายวิเศษนัก
บันทึกการเข้า