รับซ่อมแผงวงจรอิเล็กทรอนิกส์

งูเหลือม
งูเหลือมเป็นงูไม่มีพิษมีขนาดใหญ่และก็ยาวที่สุดในโลก
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า python retculatus (schneider)
จัดอยู่ในวงศ์ Boidae
ตระกูลย่อย pythoninae
มีชื่อสามัญว่า reticulated python หรือ regal python
ชีววิทยาของงูเหลือม
งูเหลือมมีลำดับตัวยาว ครึ้ม บางทีอาจยาวได้ถึง ๑๐ เมตร ใจกลางลำตัวป่องออกมีเกล็ดปกคลุม โดยธรรมดาเกล็ดมีสีเหลืองหรือสีเหลืองผสมสีน้ำตาล มีลวดลายอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ มีเกล็ดสีดำ มีเกล็ดสีเหลืองเป็นขอบใน และก็มี เกล็ดสีน้ำตาลผสมเทาอญุ่ข้างในอีกทีหนึ่ง ขอบนอกของเกล็ดมีสีดำ มีเกล็ดสีเหลืองทองคำสดกว่าบริเวณอื่น บริเวณด้านในข้างลำตัวมีแถบเกล็ดสีดำ ด้านในมีเกล็ดสีขาวเป็นแถบ เกล็ดข้างลำตัว รอบๆที่ติด กับเกร็ด ท้อง มีสีดำสลับกับขาวไม่มีระเบียบ เกล็ดท้อง สีนวลหรือสีเหลืองอ่อน บริเวณศีรษะมีสีเหลืองคละเคล้าน้ำตาล มีเส้นสีดำเล็กๆพิงผ่านกลางหัว ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของงูเหลือม ที่ใช้จำแนกประเภท จากงูชนิดเดียวกันชนิดอื่นๆที่คล้ายคลึงกัน ( เป็นต้นว่างูหลาม) ดวงตาสีเหลืองหรือสีเหลืองเข้ม มีแถบสีดำเล็กๆภาพถ่านจากตาถึงมุมปาก งูเหลือมบางทีอาจ
งูเหลือม
ขายได้ถึงคราวละ๑๒๔ฟอง  แม่งูรอดูแลจนถึงไข่ฟักเป็นตัว ลูกงูเหลือมที่ฟักออกมาใหม่ยาวราว  ๕๕ ซม.
งูเหลือมเจอได้ในทุกภาคของประเทศ อีกทั้งในป่าดิบแล้วก็ป่าเสีย พบบ่อยทำมาหากินบนพื้นดิน โดยการดักรอเหยื่อ เมื่อเหยื่อผ่านเข้ามาในระยะใกล้ก็จะฉกกัด และม้วนตัวรัดเหยื่อจนตาย แล้วจึงกลืนรับประทานเหยื่อที่ตายแล้ว
งูหลาม
ลวดลายแถวๆศีรษะของงูเหลือม งูหลาม แล้วก็งูหลามปากเป็ดงูหลาม(rook python)
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่าpython molunis bivittatus schiegel  เป็นงูที่มีขนาดใหญ่เป็นชั้น ๓ ของโลก รองจากงูเหลือม และก็งูแอนะคอนด้า | anaconda ชื่อวิทยาศาสตร์ Eunectes murinus (Linnaeus) ในสกุล Boidel พบได้บ่อยในป่าโปร่ง ทุ่งหญ้า นอกจากทางภาคใต้ (มีเฉพาะชุมพร)งูนี้ มีลักษณะ อ้วน ดก ลำตัวสั้นกว่างูเหลือมมากมาย ยาวเต็มกำลังไม่เกิน ๗ เมตร มีลวดลายต่างจากงูเหลือม โดยที่ลำดับตัวมีสีเหลืองหรือสีเหลืองอมสีน้ำตาลรวมทั้ง มีแผลสีน้ำตาลเข้มขนาดใหญ่ รูปร่างเป็นเหลี่ยมไม่แน่นอน เกล็ดท้องสีขาวหรือสีนวล จุดแข็งอยู่ที่ลวดลายบริเวณศีรษะ ซึ่งมีลาย3สีน้ำตาลเข้ม เป็นรูปลูกศรอยู่กึ่งกลางหัว ด้านข้างหัวมีแถบสีน้ำตาลเข้มเช่นเดียวกัน ในตามีสีน้ำตาลเข้ม งูหลามออกไข่คราวละ ๓๐-๕๐ ฟอง แม่งู รอดูแลไข่โดยใช้ลำตัวออกรอบ ลูกงูหลามที่ฟักออกมามีความยาว ราว ๕๐- ๘๐ ซม. งูหลามอีกประเภทหนึ่งเรียบงูหลามปากเป็ด (blood python) มีชื่อทางด้านวิทยาศาสตร์ว่า python curtus schiegel เป็นงูที่มีขนาดเล็กที่สุดในวงศ์งูเหลือม พบในป่าดงดิบบริเวณริมน้ำ เนื่องจากเป็นงูที่ถูกใจน้ำว่ายได้ พบได้ทั่วไปงูชนิดนี้ในน้ำ ซุกตัวอยู่ตามโคลนหรือตามพืชน้ำเพื่อดักรอเหยื่อ เจอเฉพาะภาคใต้ของประเทศไทย ตั้งแต่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ลงไป งูนี้มีความยาวสุดกำลังที่ราว ๒.๕ -๓ เมตร รูปร่างสั้นรวมทั้งครึ้มกว่าชนิดอื่น หัวมีขนาดออกจะเล็กเมื่อเทียบกับลำตัว พื้นลำตัวสีน้ำตาลอมสีส้มจนกระทั่งสีแดงคล้ำ สีจะเข้มที่สุดทางข้างบนลำตัว ด้านข้างมีสีอ่อน กว่า ด้านบนลำตัวมีแถบสีน้ำตาลเหลืองหรือสีน้ำตาล ยาวบ้างสั้นบ้างไม่แน่นอนกระจายตามสันหลัง ข้างๆลำตัวมีเกล็ดสีขาว หรือสีนวลเรียงกันแบบซิกแซ็ก ไม่เป็นระเบียบ ข้างล่างของเส้นนี้มีเกร็ดสีดำ ส่วนหัวมีสีน้ำตาลถึงสีน้ำตาลเข้ม มีเส้นสีแก่เล็กๆลากผ่าน หัวคล้ายงูเหลือม งูหลามปากเป็ดวางไข่คราวละ ๑๐-๑๕ ฟอง ลูกหมูที่ฟักออกมาจากไข่ใหม่ๆมีความยาวราว ๓๕เซนติเมตร

ผลดีทางยา
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/url] หมอแผนไทยใช้ดีงูงูเหลือมกระดูกงูงูเหลือมและก็น้ำมันงูเหลือมเป็นเครื่องยาในตำรับยาหลายขนาน ดีงูเหลือมเป็นเครื่องยาอย่างหนึ่งที่ใช้มากในยาไทยใช้ทั้งแทรก เป็นกระสายยาและเป็นเครื่องยา ได้จากถุงน้ำดีของงูเหลือมนำมาผึ่งจนแห้งสนิท หนังสือเรียนสรรพคุณยาโบราณว่า ช่วยให้ตัวยา แล่น เร็ว ดับพิษ ตานซางในเด็ก ใช้ฝนกับยาหยอดตา แก้ตาเฉอะแฉะตามัวตาพร่าตาแดงรวมทั้งแก้ปวดตาได้ คัมภีร์ฉันทศาสตร์อันเป็นตำราเรียนหมอที่เรียบเรียงและก็แต่งลางส่วน โดยพระยาวิชยาธิบดี (กล่อม) เจ้าผู้ครองนครเมืองจันท์ช่วงนี้พูดถึงไข้ป่วง๘ ประการรวมทั้งยาบำบัด มีเรื่องมีราวที่เกี่ยวกับการใช้ดีงูงูเหลือมเป็นกระสายยาดังต่อไปนี้ จะอภิปรายในเรื่องรส เปรี้ยวปรากฏเคยใส่ใจ ส้มมะขามเปียกฝักส้มป่อย เปรี้ยวอร่อยน้ำส้มซ่า ขมธรรมดาบอระเพ็ด กระดอม ขมเป็นจอม ดีงูเหลือม เผ็ดพอเอื้อม ขิง ดีปลี ภิมเสนมีให้ใส่แซก อนึ่งเค็มแปลกนอกเหนือจาก เกลือ ทราบไว้เผื่อแก้ไม่หยุดมุตร์มนุษย์เปลือกลำภูเขา สองสิ่งรู้เหอะเค็มกร่อยอ่านเสมอๆให้คิดออก จะได้ใช้แซก จูงยาในหนังสือเรียนป่วง เป็ด ประการตามตำราโบราณซึ่งท่านแต่ก่อนกล่าวเอย ภาพหนังสือปฐมจินดาร์ อันเป็นตำราแม่บทของหมอแผนไทยที่ว่าด้วยแม่และก็เด็กให้ยาหลายขนานที่ใช้ดีงูงูเหลือม มีอยู่ขนานหนึ่งที่ใช้ดีงูเหลือมเป็นเครื่องยาด้วยดังนี้ ยาทาหละ ขนานนี้ท่านให้เอาชาดหรคุณ ๑พิมเสน ๑ใบนมจิตร์ ๑ใบมะระ ๑ใบแมลงสาบ ๑ดีงูเหลือม รวมยา๖ สิ่งนี้เอาส่วนเท่ากันตามเป็นผงทำแท่งไว้เอาเกลือรำหัดทาหละแลยอดทราง ที่ขึ้นลิ้นนั้นหายดีนักกประจำเดือนกงูงูเหลือมตำราเรียนคุณประโยชน์ ยาโบราณว่ากระดูกงูงูเหลือมมีรสเย็น เมาเบื่อมีสรรพคุณดับพิษรอยแดง แก้เมื่อยแก้ร้อนใน เร่าร้อนใจใช้เป็นเครื่องยาในไทยหลายขนาน ยกตัวอย่างเช่นยาขนานหนึ่งในพระตำราไกษย มีบันทึกไว้ว่า ยาแก้ลมไกษย เอาหินปูน 1 กระดูกงูงูเหลือม 1 หอยกาบเผา 1 ละลายเหล้ากิน ถ้าเกิดมิฟังยานี้ แล้ว ก็เป็นบาปของผู้นั้นตายแลอย่าสงสัยเลย
๓. น้ำมันงูเหลือมเตรียมไว้โดยการเอาไปเปลวมัน ในตัวงูเหลือมใส่ขวดผึ่งแดดจัดจัด กระทั่งเปลวมันละลายใส่เกลือไว้ตูดขวดนิดหน่อยเพื่อการเหม็นเน่าแพทย์แผนไทยว่าน้ำมันงูเหลือมมีรสร้อน ใช้ทายาแก้กลยุทธ์ ปวดเมื่อยแรงรอบฉายคาดหัวนวดเพื่อให้เอ็นอ่อนรวมทั้งหย่อนยานได้ ในคัมภีร์ชวดารให้ยา 2 ๒ขนานที่เข้า “น้ำมันงูเหลือม” เป็นเครื่องยาด้วย ขนานหนึ่งมีบันทึกไว้ดังต่อไปนี้ ลมชนิดหนึ่งเข้าในไส้ใหญ่ไส้น้อย ผูกให้ช่างมือชักเท้าแขนงอจะเปิบเข้าก็มิได้ จะจับสิ่งอันใดก็ไม่ได้สมมติเรียกว่าลงตะคิว เอาน้ำมันหมู ๑ บาทหัวดองดึง ๑บาท พริกไท ๒๐ บาทใส่หม้อฝังไว้ใต้ดิน ๓ วันแล้วเอาขึ้นหุงให้อาจจะแต่น้ำมัน จึงเอาการะบูร ๑ พิมเสน ๑ กระวาน ๑  กานพลู ๑น้ำมันงูเหลือม ๑ ใส่ลงทา ตากแดด สำหรับรมเท้าตาย หายแล นอกเหนือจากนั้นหนังงูเหลือมที่ฟอกก็ดีใช้ทำรองเท้าเข็มขัดกระเป๋าเนื้องูเหลือมกินได้คนจีนชอบรับประทานแต่ว่าหาเลี้ยงชีพยากและก็แพงแพง

Tags : สมุนไพร

ตระกูลเต่าบก
เต่าเดือยmanouria impressa(Gunther), ๓๐ เซนติเมตร
เต่าขนาดกึ่งกลาง มีเดือยแหลมที่ต้นขาข้างหลังข้างละ ๑ อัน กระดองหลังสีเหลืองปนสีน้ำตาล มีลายดำ พบตามภูเขาสูงจากระดับ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป ทางภาคเหนือ ภาคตะวันตกเฉียงเหนือและก็ ภาคอีสาน
เต่าเหลืองIndotestudo elongata(Blyth), ๓๖ เซนติเมตร
เต่าขนาดกึ่งกลาง กระดองยาวนูนสูง สีเหลือง มีลายดำ ไม่มีเดือยเสมือนเต่าบกประเภทอื่น อยู่ในที่แล้งได้ เจอตามป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง แล้วก็ป่าดงดิบแล้งทั่วประเทศ
[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพร[/u][/b][/url] เต่าหกManouria emys(Schlegel & Muller), ๕๐ ซม.
เต่าบกที่ใหญ่ที่สุดของไทย เมื่อโตเต็มที่กระดองยาวได้ถึง ๖๐ เซนติเมตร ต้นขาหลังทั้ง ๒ ข้างมีเดือยหลายเดือย กระดองสีน้ำตาลเข้มหรือดำ  เจอในป่าดงดิบที่สูงทางภาคเหนือ ภาคตะวันตก และภาคใต้มี ๒ จำพวกย่อยหมายถึงเต่าหกเหลือง manouria emys emys (Schlegel & Muller) แล้วก็เต่าหกดำ manouria emys phayrei(Blyth)

ประโยชน์ทางยา
เต่าที่แพทย์แผนไทยประยุกต์ใช้ประโยชน์ทางยาเป็นเต่าน้ำจืดรวมทั้งเต่าบก แต่ว่าที่ใช้กันมากคือเต่าที่นา Malayemyssubtrijuga(Gray) อันเป็นเต่าน้ำจืดที่หาได้ง่ายยิ่งกว่าเต่าประเภทอื่นๆแล้วก็เป็นที่รู้จักกันดีทั่วไป

ชั้นสัตว์ปีก
ชั้นสัตว์ปีก (Class Aves) เป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังพวกแรกที่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีขน(feather) ลักษณะเป็นแผงปกคลุมตัว มีปีกซึ่งเปลี่ยนแปลงมาจากขาหน้าของสัตว์จตุๆบาทอื่นๆปากไม่มีฟัน กระเพาะอาหารจึงควรมีลักษณะเป็นกึ๋น (gizzard) ช่วยบดของกิน ปอดมีถุงลมแทรกอยู่ในกระดูกที่เป็นโพรง ทำให้หายใจได้ดีมากว่าสัตว์อื่น ไม่มีกระเพาะปัสสาวะ ผสมพันธุ์ข้างใน ออกลูกเป็นไข่
สมุนไพร ดังเช่น ไก่ เป็ด นกต่างๆ

อีแอ่นรับประทานรัง
อีแอ่นรับประทานรังเป็นอีแอ่นขั้นต่ำ ๓ ชนิด
ในสกุล Collocalia
สกุล Apodidae คือ
๑.อีแอ่นรับประทานรัง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Colocalia  fuciphaga  (Gmelin)
มีชื่อสามัญว่า  edible – nest  swiftlet ประเภทนี้ทำรังด้วยน้ำลายล้วนๆ
สมุนไพร
๒.อีแอ่นกินรังสะโพกขาว
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า  Colocalia  germani  Oustalet
มีชื่อสามัญว่า Germain’s  swiftlet จำพวกนี้สร้างรังด้วยน้ำลายล้วนๆเช่นเดียวกับจำพวกแรก

๓.อีแอ่นรังดำ หรือ อีแอ่นหางสี่เหลี่ยม
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Colocalia  maxima  Hume
ชื่อสามัญว่า  black – nested  swiftlet   ประเภทนี้ทำรังด้วยขนนกยาวราว  ๖0  มีน้ำลายเป็นตัวเชื่อมร้อยละ  ๔0 อีแอ่นในสกุล  Colocalia   ที่เจอในประเทศไทยมี  ๕  ชนิด  นอกจาก  ๓  ชนิดข้างต้นแล้ว   ที่เหลืออีก  ๒  จำพวกเป็น
๔.อีแอ่นท้องขาว
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า  Colocalia  esculenta  (Linnaeus)
มีชื่อสามัญว่า  glossy  swiftlet   ชนิดนี้ทำรังด้วยหญ้ารวมทั้งพืชต่างๆ  มีน้ำลายเป็นตัวเชื่อมเพียงเล็กน้อย

กวาง
กวาง หรือ กวางป่า เป็นสัตว์กินนมขนาดใหญ่
มีชื่อสามัญว่า sambar  หรือ  sambar  deer
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cervus unicolor Kerr
จัดอยู่ในตระกูล  Cervidae  กวางม้าก็เรียก
ชีววิทยาของกวาง
กวางป่าเป็นสัตว์กีบคู่ มี ๔ กระเพาะ จัดเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้อง เพศผู้มีเขา ตัวเมียไม่มีเขา ลำตัวสูง ๑๒0-๑๕๕ เซนติเมตร น้ำหนัก ๑๘๕-๒๖0 กก. ขนยาว หยาบคาย สีน้ำตาลเข้ม รอบๆคอจะยาวแล้วก็หนาแน่นกว่าที่อื่น เห็นได้ชัดในตัวผู้ลูกกวางที่เกิดใหม่ไม่มีจุดสีขาวบนลำตัว ลางตัวบางทีอาจมองเห็นจุดสีขาวลางๆที่สะโพก หางค่อนข้างสั้น แอ่งน้ำตาที่ศีรษะตาทั้งสองข้างมีขนาดใหญ่ยื่นออกมาเห็นได้ชัดเจน ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ แอ่งน้ำตานี้จะมีขนาดใหญ่ขึ้นอีก และก็ขับสารที่มีกลิ่นฉุนออกมา ประสาทหู ตา และจมูกไวมาก   ตัวผู้มีเขา ซึ่งแตกออกครั้งแรกเมื่ออายุ ๑.๕  ปี มีเพียงข้างและกิ่งเรียก เขาเทียน เมื่อเขาเทียนหลุด เขาจะแตกออกใหม่อีกทีเมื่ออายุได้ ๒.๕-๓  ปี มีข้างละ ๒ กิ่ง เมื่อเขา ๒ กิ่งนี้หลุดไป จะมีเขาแตกออกขึ้นใหม่อีกเมื่ออายุราว ๔  ปี  มี ๓ กิ่ง หลังจากนั้นผลัดเขาทุกปีในตอนเดือนมีนาคมถึงม.ย. แต่ว่าจะมีเพียงข้างละ  ๓  กิ่ง ไม่มากมายไปกว่านี้ เขากวางเป็นแท่งตันกวางป่ามักอยู่ตัวเดียวตามป่าทั่วๆไป และ สมุนไพร ป่าทึบ เวลากลางวันจะนอนนิ่งอยู่ในป่ารกทึบ หรือนอนเกลือกแช่ปลักโคน ว่ายเก่งและก็แคล่วคล่องว่องไว ออกหากินตอนเย็นหรือพลบค่ำถึงรุ่งสว่าง  รับประทานยอดอ่อนของพืชรวมทั้งผลไม้เป็นอาหารฤดูผสมพันธุ์อยู่ในตอนพฤศจิกายนถึงเดือนมกราคม เพศผู้ดุร้ายแล้วก็หวงตัวภรรยามาก  มักมีการต่อสู้กันเพื่อแย่งตัวเมีย  หลังฤดูสืบพันธุ์ เพศผู้แล้วก็ตัวเมียจะแยกกันออกหากิน ตัวเมียท้องนาน ๘-๘.๕  เดือน ออกลูกทีละ  ๑  ตัว ในตอนต้นหน้าฝน ลูกกวางอย่านมเมื่ออายุ  ๗-๘  เดือน และก็เริ่มจากแม่ออกไปพบกินเองเมื่ออายุราว ๑ ปี กวางป่าผสมพันธุ์ได้เมื่ออายุ  ๑.๕-๒  ปี แล้วก็เมื่อแก่ได้ ๑๘-๒0  ปีกวางป่าพบได้ตามป่าดงดิบทั่วทุกภาคของเมืองไทย ทั้งป่าสูงและป่าต่ำ ในต่างแดนเจอที่อินเดีย เนปาล ศรีลังกา ประเทศพม่า  จีนตอนใต้  ลาว  เวียดนาม กัมพูชา  มาเลเซีย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ จัดเป็นสัตว์ป่าป้องกันของไทย

Tags : สมุนไพร

[url=http://www.disthai.com/]สมุนไพรชะมดต้น[/url][/size][/b]
ชะมดต้นเป็นพืช
อันมีชื่อพฤกษศาสตร์ว่า Abelmoschus moschatus Medik subsp moschatus
จัดอยู่ในวงศ์ Malvacaea
ประชาชนบางถิ่นเรียก ฝ้ายผีก็มี  มีชื่อสามัญว่า musk   mallow หรือ  Abel  muskพืชประเภทนี้เป็นไม้ล้มลุก อายุปีเดียว ลำต้นตั้งชัน แตกกิ่งเล็กน้อยอาจสูงได้ถึง  ๒  เมตร ใบเป็นใบผู้เดียวเรียงสลับกัน รูปหัวใจปนรูปไข่ โคนใบเว้า ขอบใบเว้าเป็น ๓-๕  แฉก ใบที่ปลายยอดจะเล็ก แฉกลึกแล้วก็แคบกว่าใบที่อยู่ใกล้โคนต้น ผิวใบมีขนรูปดาว ๒ ด้าน ก้านใบยาว ดอกมักออกผู้เดียวๆตามซอกใบ สมุนไพร ดอกใหญ่มีกลีบเลี้ยง ๕  กลีบ เชื่อมติดกันบนหลอด ปลายแยกเป็น  ๕  แฉก กลีบดอกเป็น  ๕  กลีบ เชื่อมชิดกันที่โคน สีเหลืองสด โคนกลีบสีแดงเข้ม เกสรเพศผู้มีหลายชิ้น เชื่อมชิดกันเป็นท่อยาว   รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๕ ช่อง ก้านเกสรเพศเมียยาวแทงพ่นท่อเกสรเพศผู้ ปลายแยกเป็น  ๕  แฉก ผลเป็นฝัก แตกได้ รูปรีปนรูปไข่ เป็นเฟืองตามแนวยาว ปลายเรียวแหลม ยาว  ๖.๓-๗.๕  เซนติเมตร ภายในฝักมี  ๕  ช่อง แต่ละช่องมีเมล็ดจำนวนไม่ใช่น้อย เมล็ดรูปไต มีกลิ่นฉุน แพทย์แผนไทยเรียกพืชจำพวกนี้ว่า “เทียนฉมต” หรือ“เทียนชะมด”   มีชื่อสามัญทางด้านการค้าว่า Ambrette seed หรือ Grains d’Ambrette ใช้เป็นยาแก้เสลดแล้วก็ดีพิการ แก้ลมให้คลื่นไส้ (ขับลม) เป็ยยาเย็น บำรุงธาตุ ยาบำรุง แก้อาการเกร็ง เมื่อเอามาบดกับนมใช้ทาแก้หิดหรือแก้คันได้ ถ้าเกิดเอาเม็ดมาบดจะได้กลิ่นราวกับราวกับกลิ่นชะมดเช็ด ผงเทียนชะมดใช้โรยในตู้ใส่เสื้อผ้า เพื่อกันไม่ให้แมงมากินเสิ้อผ้ารวมทั้งทำให้เสื้อผ้ามีกลิ่นหอมยวนใจ อีกทั้งใช้ผสมทำบุหงา น้ำมันที่ระเหยง่ายที่ได้จากผู้กระทำลั่นเทียนชะมดที่ใช้ปรุงน้ำหอมให้กลิ่นคงทนถาวร
 
ผลดีทางยา
ชะมดเช็ด (civet) เป็นเครื่องยาที่มีกลิ่นหอมหวน ได้จากเมือกของไขของตัวชะมดเช็ดตลอดตัวผู้และตัวเมีย ที่ถูไว้ตามไม้ที่ปักให้หรือที่ซี่กรงที่ขังสัตว์ไว้
ตำราเรียนคุณประโยชน์ยาโบราณ ชะมดเช็ด มีกลิ่นหอมยวนใจฉุน ใช้เป็นยาบำรุงจิตใจให้ชุ่มชื่น เป็นยาชูกำลัง ใช้เป็นเครื่องหอมนอกจากนั้นยังใช้เป็นตัวทำให้น้ำหอมอยู่ทนทาน (fixative) ด้วย ก่อนนำชะมดเช็ดมาใช้ หมอแผนไทยมักฆ่าฤทธิ์ก่อน โดยผสมกับหัวหอมเล็กหรือผิวมะกรูดที่หั่นให้เป็นฝอยละเอียด ใส่ลงไปในช้าพลูหรือช้อนเงิน   นำไป ลนลานไฟเทียนจนกระทั่งชะมดนั้นละลาย แล้วก็มีกลิ่นหอมสดชื่นก็ดีก็เลยกรองเอาน้ำมันชะมดไปใช้เป็นยาต่อไป ชะมดจำพวกอื่นๆที่ให้  “ชะมดเช็ด”ชะมดเช็ดที่ใช้ในยาไทยนั้น ยังบางทีอาจได้จากชะมดประเภทอื่นๆในสกุล  Viverridae   ที่พบในประเทศไทยอีก ๒ ชนิด เป็น
๑.ชะมดประเภทแผงหางบ้อง
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Viverra  zibetha Linnaeus
มีชื่อสามัญว่า large Indian civet
เป็นชะมดที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ขนาดวัดจากจมูกถึงปลายหางราว ๗๕-๘๕  ซม. หางยาว ๓๕-๔๕  เซนติเมตร น้ำหนักตัว ๘-๙ โล พื้นลำตัวมีสีเทาหรือสีน้ำตาล เหลือง มีจุดดำกระจายอยู่ทั่วๆไป ข้างคอมีแถบดำ ๓ แถบ รวมทั้งแถบขาว  ๒  แถบ พิงผ่านจากไหล่ทั้ง ๒ ข้าง มีลายดำเป็นเส้นยาวไปถึงโคนหาง กึ่งกลางหลังจากหัวถึงโคนหางมีขนสีดำตั้ง หางมีลายเป็นปล้อง มีขาวสลับดำ  ๕-๗  ข้อ ปลายหางสีดำ ปลายตีนสีน้ำตาลไหม้ เล็บหดกลับได้ครึ่งหนึ่งชะมดแผงหางข้อเป็นสัตว์ที่ทำมาหากินในยามค่ำคืน รวมทั้งถูกใจอยู่ตามลำพังในป่าทึบ ขึ้นต้นไม้เก่ง แม้กระนั้นพบได้มากอยู่บนพื้นดินมากกว่าบนต้นไม้ กลางวันหลบนอนในที่ป่าทึบหรือในโพรงดิน ต่อมกลิ่นอยู่ที่บริเวณตูด ใกล้โคนหาง จะเช็ดถูของเหลวจากต่อมนี้กับต้นไม้ เพื่อแสดงอาณาเขตและก็ติดต่อสื่อสารระหว่างกัน โดยยิ่งไปกว่านั้นในช่วงฤดูผสมพันธุ์กลิ่นดังที่ได้กล่าวผ่านมาแล้วจะแรงมาก เป็นสัตว์ออกจะประหม่า  มักวิ่งหลบซ่อนมากยิ่งกว่าจะต่อสู้กับศัตรูชะมดแผงหางบ้องโตสุดกำลังเมื่อแก่ราว  ๒  ปี ผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ตั้งท้องนาน  ๖๐-๗๒  วัน คลอดทีละ  ๒-๔  ตัว แก่ถึงราว  ๑๐  ปี กินสัตว์เล็กๆอาทิเช่น หนู งู  นก แมลงและไข่แมลง ผลไม้และก็หน่อไม้ลางจำพวกเป็นอาหารพบในประเทศอินเดีย เมียนมาร์ จีนตอนใต้ ลาว  เวียดนาม เขมร และทุกภาคของไทย โดยยิ่งไปกว่านั้นภาคใต้
๒.ชะมดแผงสันหางดำ
มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า  Viverra  magaspila Blyth (ชื่อพ้อง Viverra  civettina  Blyth)
มีชื่อสามัญว่า  large – spotted  civet
เป็นชะมดขนาดใหญ่   ขนาดวัดจากปลายจมูกถึงโคนหางยาว  ๗๒-๘๕ ซม. หางยาว  ๓๐-๓๗ ซม. น้ำหนักตัว  ๘-๙  โล พื้นตัวสีเนื้อปนเทา มีจุดดำขนาดใหญ่ที่ข้างลำตัว สีข้าง รวมทั้งต้นขา ขาอีกทั้งสี่ดำ มีขนเป็นสันสีดำจากคอถึงหาง ปลายหางสีดำ จากกึ่งกลางหางถึงโคนหางมีบ้องสีดำ  ๔-๕  ปล้อง หน้าค่อนข้างยาว ตีนสีน้ำตาลแก่   หางสั้น ขายาว ต่อมกลิ่นอยู่ที่รอบๆก้น ใกล้โคนหาง จะเช็ดของเหลวจากต่อมนี้ถึงต้นไม้ เพื่อแสดงขอบเขตและสื่อสารระหว่างกัน โดยเฉพาะในฤดูสืบพันธุ์ กลิ่นดังกล่าวข้างต้นจะแรงมาก ชะมดแผงสันหางดำถูกใจอาศัยอยู่บริเวณป่าทึบรกๆออกหากินตัวเดียว ชอบออกหากินเวลาค่ำคืน ช่วงเวลากลางวันนอนแอบรอบๆตามป่าทึบหรือตามทุ่งที่มีต้นไม้ขึ้นเกลื่อนกลาดๆการขยายพันธุ์และของกินทำมาหากินที่เสมือนชะมดแผงหางข้อ พบในประเทศไทย ประเทศพม่า ลาว  เวียดนาม เขมรรวมทั้งในทุกภาคของไทย

สมุนไพรลำพันแดง
ลำพันแดงเป็นเหง้าแห้งของพืชทะเลชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นอาหารของปลาพะยูน รางถิ่นเรียบรำพัน หัวงอสมุทร ว่านน้ำทะเล เนื่องจากมีใบเหมือนต้นหัวงอหรือ ว่านน้ำ หญ้าชะเงาใบยาวหรือต้นหญ้าพะยูน มีชื่อสามัญว่า sea acorus พืชที่ให้ลําพันแดงนี้กำเนิดในสมุทรบริเวณที่น้ำไม่ลึกนักต้นสูงรอบๆน้ำยาว  ๒ เมตรมีชื่อวิชาพฤกษศาสตร์ว่าEnhalus acoroides (I.f) Rovle ในสกุลHydro-Charitaceae หนอนอยู่ในประเทศไทยพบได้ทั่วไปที่สมุทรจังหวัดตรังจังหวัดระยองจันทบุรีรวมทั้งตราด พืชชนิดนี้เป็นพืชใต้น้ำอายุนับเป็นเวลาหลายปีลำต้นเป็นเหง้าใหญ่แข็งมีเศษไม้ยาว ซึ่งเป็นส่วนของเส้นกลาง สมุนไพร ใบเหลือติดอยู่เต็มไปหมดทำให้ มีลักษณะคล้ายกับขนหางหมูหนังสือเรียนรางเล่มก็เลยเรียกรำพันหางหมูมีรากใหญ่แข็งแรงยึดดินไว้แน่น ใบเป็นใบเลี้ยงผู้เดียวแทงขึ้นจากเหง้ามี ๒-๗ใบเป็นแถบยาวกว้าง ๒ ถึง ๖ ซม.ยาว ๗๐ ถึง ๑๔๐ ซม.มีกาบหุ้มห่อที่โคนใบ มีเส้นใบ ๑๓-๑๔ เส้นขนานไปตามความยาวของใบ ดอกแยกเพศและแยก ตัวอ้นกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อดอกย่อยมีขนาดเล็กมีใบเสริมแต่งใหญ่ ๒ ใบ ก้านดอกยาว ๕-๑๐ซม. มีดอกเพศผู้ที่ยังอ่อนอยู่เยอะมากๆ ติดอยู่รอบแกนกลางภายในเสริมแต่งเมื่อแก่จะหลุดไปบานที่ผิวน้ำจะบานกระดกลงด้านล่างมีกลีบเลี้ยงรวมทั้งกลีบดอกไม้อย่างละ ๑ กลีบมีเกสรเพศผู้ ๓ อัน ดอกเพศภรรยามีขนาดใหญ่ กว่าก้านดอกยาวมากส่งดอกให้มาเจริญที่ผิวน้ำมีใบตกแต่งใหญ่ ๒ใบมีกลีบเลี้ยงรวมทั้งกลีบดอกอย่างละ 3๓กลีบรังไข่มี ๑ ช่องดอกเพศภรรยาเมื่อได้รับการผสมเกสรที่ผิวน้ำแล้วก้านดอกจะหดสั้นเข้าดึงได้ผลไปรุ่งโรจน์ใต้น้ำผลมีขนาดใหญ่รูปไข่ยาวราว ๗ซม. เปลือกนอกมีขนแข็งๆสีดำหลายชิ้นภายในมีเมล็ด๘-๑๔ เม็ด

ตำราเรียนคุณประโยชน์
ยาโบราณว่าลำพันแดงมีรสเค็มเฝื่อนฝาดมีคุณสมบัติเป็นยาขับและก็ถ่ายน้ำเหลืองเสียขับลมในไส้ ลำพันแดงเป็นเหง้าแห้งของพืชสมุทรประเภทหนึ่ง ซึ่งเป็นอาหารของปลาพะยูน รางถิ่นเรียบรำพัน หัวงอทะเล ว่านน้ำทะเล เพราะว่ามีใบเสมือนต้นหัวงอหรือ ว่านน้ำ ต้นหญ้าชะเงาใบยาวหรือหญ้าพะยูน มีชื่อสามัญว่า sea acorus พืชที่ให้ลําพันแดงนี้กำเนิดในสมุทรรอบๆที่น้ำไม่ลึกนักต้นสูงบริเวณน้ำยาว  ๒ เมตรมีชื่อพฤกษศาสตร์ว่าEnhalus acoroides (I.f) Rovle ในวงศ์Hydro Charitaceae หนอนอยู่ในประเทศไทยพบได้บ่อยที่ทะเลจังหวัดตรังจังหวัดระยองจันทบุรีแล้วก็ตราด พืชประเภทนี้เป็นพืชใต้น้ำอายุนับเป็นเวลาหลายปีลำต้นเป็นเหง้าใหญ่แข็งมีเสี้ยนยาว ซึ่งเป็นส่วนของเส้นกลางใบเหลือติดอยู่เยอะไปหมดทำให้ มีลักษณะคล้ายกับขนหางหมูหนังสือเรียนรางเล่มก็เลยเรียกรำพันหางหมูมีรากใหญ่แข็งแรงยึดดินไว้แน่น ใบเป็นใบเลี้ยงผู้เดียวแทงขึ้นจากเหง้ามี ๒-๗ใบเป็นแถบยาวกว้าง ๒ ถึง ๖ ซม.ยาว ๗๐ ถึง ๑๔๐ ซม.มีกาบห่อที่โคนใบ มีเส้นใบ ๑๓-๑๔ เส้นขนานไปตามความยาวของใบ ดอกแยกเพศแล้วก็แยก ตัวอ้นกัน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อดอกย่อยมีขนาดเล็กมีใบเสริมแต่งใหญ่ ๒ ใบ ก้านดอกยาว ๕-๑๐เซนติเมตร มีดอกเพศผู้ที่ยังอ่อนอยู่เป็นจำนวนมาก ติดอยู่รอบศูนย์กลางด้านในตกแต่งเมื่อแก่จะหลุดไปบานที่ผิวน้ำจะบานกระดกลงด้านล่างมีกลีบเลี้ยงและกลีบดอกไม้อย่างละ ๑ กลีบมีเกสรเพศผู้ ๓ อัน ดอกเพศเมียมีขนาดใหญ่ กว่าก้านดอกยาวมากส่งดอกให้มาเจริญก้าวหน้าที่ผิวน้ำมีใบตกแต่งใหญ่ ๒ใบมีกลีบเลี้ยงและก็กลีบดอกอย่างละ 3๓กลีบรังไข่มี ๑ ช่องดอกเพศภรรยาเมื่อได้รับการผสมเกสรที่ผิวน้ำแล้วก้านดอกจะหดสั้นเข้าดึงได้ผลไปเจริญใต้น้ำผลมีขนาดใหญ่รูปไข่ยาวราว ๗เซนติเมตร เปลือกนอกมีขนแข็งสีดำเยอะมากๆด้านในมีเม็ด๘-๑๔ เมล็ดแบบเรียนสรรพคุณยาโบราณว่าลำพันแดงมีรสเค็มฝาดมีคุณลักษณะเป็นยาขับรวมทั้งถ่ายน้ำเหลืองเสียขับลมในลำไส้